apollo pisze:fiaa pisze:W jednym i drugim patrioci ginęli za Polskę. Starczy, czy trzeba WIELKIMI literami?
Dyskusja wkracza w politykę, czego chciałbym uniknąć.
Niemniej nie mogę się nadziwić tym wszystkim, którzy katastrofę (wypadek lotniczy większego rozmiaru) mylą z przelewaniem krwi za Ojczyznę.
Owo oszołomstwo związane z tragedią smoleńską wkradło się również na to forum, bo zamiast dyskutować o Powstaniu Wielkopolskim, niektórzy skierowali swoją uwagę tylko na uwidoczniony na fotografii niewielki fragment miejsca pamięci ofiar tej katastrofy.olo23333 pisze:W pełni popieram !!!! Oszołomy.
W którym miejscu?apollo pisze:Lechu, nazywanie mnie oszołomem to wielka przesada.
Bez urazy, ale skoro inni uważają pewne opinie na temat katastrofy smoleńskiej za oszołomstwo, to ja również mogę za takowe pewne opinie uważać, nieprawdaż? I tak oto za sprawą tych opinii odeszliśmy od tematu rocznicy Powstania Wielkopolskiego. A może zechcesz wrócić?apollo pisze:Liczę, że rozważniej podejdziesz do języka swoich wypowiedzi, bo na przeprosiny na pewno nie będzie Cię stać.
Ta "podmiana", to tylko poprawienie błędów, m.in. połkniętych wyrazów, a nie treści. A skoro nie zamierzasz wrócić do tematu to ja pozwalam sobie przedstawić Odznakę Pamiątkowa Wojsk Wielkopolskich, jaką za udział w Powstaniu Wielkopolskim otrzymał mój Dziadek.apollo pisze:Lech pisze:W którym miejscu?
No i widzisz - odwagi cywilnej starczy Ci tylko na tyle, by zamiast przeprosić - w międzyczasie podmienić treść swojego posta.
apollo pisze:fiaa pisze:W jednym i drugim patrioci ginęli za Polskę. Starczy, czy trzeba WIELKIMI literami?
Dyskusja wkracza w politykę, czego chciałbym uniknąć.
Niemniej nie mogę się nadziwić tym wszystkim, którzy katastrofę (wypadek lotniczy większego rozmiaru) mylą z przelewaniem krwi za Ojczyznę.
Chyba coś pomyliłeś, bo powszechnie daje się zauważyć deprecjonowanie Powstania Wielkopolskiego, które było uwieńczone zwycięstwem
Chyba nie rozumiesz, że to żadne "przywalenie", a zwrócenie uwagi na fakt, że to pierwsze wybuchło w odpowiednim momencie dającym szansę zwycięstwa, a to drugie całkiem odwrotnie - termin wybuchu był dokładnie zaplanowany w momencie dużej koncentracji uzbrojonych "po zęby" wojsk hitlerowskich w rejonie Warszawy, co nie dawało szans na zwycięstwo, a tylko na zwrócenie uwagi polityków państw zachodnich.fiaa pisze:Za to wkurza mnie niepomiernie, kiedy próbuje się Powstaniem Wielkopolskim przywalić powstańcom warszawskim.
Lech pisze:Sądzisz, że jako uczestnik Powstania Warszawskiego próbował sam sobie "przywalić"?
).
Lech pisze:Centralne obchody 94 rocznicy Powstania Wielkopolskiego w Warszawie były więcej niż skromne.
. Wydaje mi się jednak, że drużyna Lecha pojechała do Warszawy w czasie, gdy centralne obchody odbywały się w Poznaniu (żeby nie było zarzutów, podaję dwa zróżnicowane światopoglądowo źródła):
Niestety, ale tamci powstańcy szybko zdali sobie sprawę z beznadziejności ich sytuacji, a mimo to szli przelewać krew jak w wielu innych nieudanych powstaniach. W tym powstaniu dowództwo mamiło ich obietnicami, że wkrótce ruszy ofensywa, że państwa zachodnie im pomogą, choć dobrze wiedzieli, że sojusznicy im pomogą tak samo jak pomogli we wrześniu 1939 roku.apollo pisze:Próbuję spojrzeć na sprawę oczyma uczestników obu powstań - pewnie tliła się w nich silna nadzieja na powodzenie. I pewnie nikt (albo bardzo nieliczni) nie zakładał, że powstanie warszawskie zakończy się w taki sposób. Bo nie wyobrażam sobie, że ktoś idzie przelewać krew wiedząc, że robi to na darmo.
Bo się czepiasz...apollo pisze:Zaraz wyjdzie, że się znowu czepiam
Coś się wydaje... Otóż źle się wydaje. Centralne obchody zaplanowano w dwóch etapach i faktycznie odbyły się 27 grudnia w Poznaniu i 28 grudnia w Warszawie. Te w Warszawie odbyły się przy Grobie Nieznanego Żołnierza i na Cmentarzu Powiązkowskim, gdzie są groby Powstańców Wielkopolskich.apollo pisze:Wydaje mi się jednak, że drużyna Lecha pojechała do Warszawy w czasie, gdy centralne obchody odbywały się w Poznaniu
Powstanie Wielkopolskie długo nie mogło doczekać się sprawiedliwej oceny znaczenia tej insurekcji. Jego uczestnicy odeszli na zawsze, często w poczuciu rozgoryczenia i niedocenienia. Nie możemy już tego naprawić, możemy jednak w wolnej i demokratycznej Polsce dawać świadectwo ich czynów i dbać o to, aby pamięć o Powstaniu Wielkopolskim nie zaginęła, a wysiłek i poświęcenie naszych przodków na zawsze zajęły godne miejsce na kartach polskiej historii.
