I tytułem wstępu nie ukrywam, że inspirację czerpałem głównie od Buby. Dzięki ci o Bubo za te długie noce z jabolową balladą, strażnikami czasu i eksploratorami. Taki materiał powinien być wydany w formie książki
Jak dotąd głównie tylko czytałem, aż kiedy w końcu nadarzyła się okazja na miesięczny dla rodziny kolejarza głupio byłoby nie skorzystać 
Zacznę od końca czyli wtorkowego wyjazdu przy niemal wiosennej pogodzie na kółeczko rowerowe ze Żmigrodu do Skokowej. Choć w linii prostej to niewiele trasa wyszła ponad 50km zahaczając o różne wioski i przysiółki.
Tymczasem wczesnym przedpołudniem wyruszam z Wrocławia osobówką do Rawicza
Wysiadka w Żmigrodzie, krótka rundka wokół "centrum"
i obieram azymut na Węglewo, gdzie odbywają się jazdy próbne pesobusów dla Niemców. Ciekawe kiedy i u nas takie się pojawią? KD coś przebąkiwały swego czasu o 3 członowych szynobusach ale jakoś ostatnio cisza w temacie.
Kolejne na trasie jest Barkówko (Klein Bargen) które wita byłą stacją nieistniejącej linii kolejowej Żmigród - Wąsosz. Wedle zasady co Niemiec zbudował, to Polak rozebrał.
Kawałek dalej jest Barkowo które wita dwoma imponującymi kościołami. Zapewne jeden z nich był ewangelicki, drugi katolicki.
Z Barkowa już prosta droga na Białawy, choć pod wiatr cały czas od Żmigrodu więc posuwam się w iście turystycznym tempie 15-20km/h
W Białawach Małych poszukiwania pałacu, który lezy na terenie jakiegoś gospodarstwa i pełni funkcje magazynowe. Obiekt jest co prawda zapuszczony ale na pewno nie opuszczony. Drzwi od podwórza co prawda otwarte, obok wisi otwarta kłódka z łańcuchem ale jakoś nie mam przekonania wchodzić w cudze obejście. I kiedy już robię zdjęcie z oddali z pałacu wychodzą dwie panie na roli. Choć myślę, że gdybym wcisnął kit, że przyjechałem aż z Wrocławia by zobaczyć te cudo to dałoby radę zwiedzić pałac
W Białawach mam jeszcze do zobaczenia ciekawą opuszczoną stację, którą namierzam już z oddali. Pierwotnie nie rokuje na zwiedzanie, gdyż wszystko pozabijane, ale jedno z okien na parterze jest otwarte. Pod nim co prawda zieje zapadnięta klapa do piwnicy ale się wdrapuję na parapet. Wahałem się, gdyż drzwi w pomieszczeniu wydawały się być zamknięte ale jak się okazuje to tylko złudzenie
Eksploruję więc budynek od piwnic po dach. 
Stan budynku wcale nienajgorszy, spokojnie dałoby się pewnie jeszcze zaadaptować go na mieszkania. Ciekawe czemu się wynieśli przed laty...
Obok toalety, widać po bardziej startym napisie że panie znacznie częściej z kibla korzystały
Kolejne w planie są Głębowice z ukrytym pałacem. Odbijam więc na lewo przy klimatycznym przystanku autobusowym
Po drodze w miejscowości Brzózka pałac za płotem na terenie jakiegoś większego gospodarstwa z zakazami wstępu
Do samych Głębowic prowadzi już zupełnie polna droga z ciekawymi znakami ostrzegawczymi
Jedyne auto które na niej spotykam to policyjny radiowóz
W oddali widać już klasztor karmelitów w Głębowicach.
Bliżej widać, że ojcowie byle czym się nie wożą
Sam klasztor i kościół też niczego sobie
Obok zabytkowy magazyn zbożowy na sprzedaż
No i zaczyna się zabawa w poszukiwanie pałacu. Bez google maps w telefonie byłoby ciężko, byłem tuż prawie przy nim, ale nie wiedziawszy o tym pojechałem naokoło od strony szosy. Przed pałacem staw z pływającymi łabędziami i jakąs letniskową daczą, też opuszczone.
i sam pałac, w stanie mocno już nadszarpniętym jednak zachowały się ciekawe zdobienia na gzymsach, jakieś ptaszyska, apollo będzie wiedział
Główne wejście do pałacu...
pozostałości po pokojach
cały teren wokół pałacu mocno podmokły, trzeba uważać co by do jakiejś dziury nie wpaść których wiele
ogrodnik chyba mocno się zaniedbał skoro na środku pałacu wyrosło drzewo...
Z terenu parku pałacowego dostrzegam w oddali jakiś budynek z cylindryczną wieżą, oczywiście udaję się w tym kierunku... i wyjeżdzam w Głębowicach, w miejscu w którym byłem wcześniej a nie wiedziałem, że za zakrętem jest poszukiwany pałac
Chaszczując w stronę owego budynku zupełnie niespodziewanie natykam się na opuszczoną kaplicę-kościół
w środku płyty grobowe dawnych właścicieli majątku
Wejście do kościoła
nad wejściem napis Kommt her zu mir, alle, die ihr mühselig und beladen seid; ich will euch erquicken (Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię)
pałacową aleją w stronę cylindrycznego budynku
i znów chaszczowanie by podejść do budynku przez liczne mokradła
w środku pozostałości posadzki
są też mocno nadwątlone schody na piętro na którym walą się stropy, odpuszczam więc sobie
I tak krążąc po całym tym terenie zapominam, że jest już prawie 16. W międzyczasie ze słonecznego dnia zrobiło się pochmurno i od czasu coś kapnęło. A ja wybrałem się, sądząc że raz dwa się uwinę w samej bluzie, licho już zaczyna zacierać ręce czyniąc preludium do ostatecznego ataku
Zwiększam więc tempo i chyżo pomykam w stronę Nieszkowic, mam wszak do odwiedzenia dziś jeszcze 3 pałace, przynajmniej w zamierzeniach...
Przede mną Trzcinica Wołowska
co ciekawe przez samą wieś droga była wyłożona przedwojenną kostką, w sto razy lepszym stanie niż okoliczny dziurawy asfalt.
szlakiem przydrożnych kapliczek w stronę Nieszkowic...
i Nieszkowice, widać stan asfaltu
Sam pałac w Nieszkowicacj do jakoś szczególnie pięknych nie należy, ale skoro jest po drodze, grzech nie zajrzeć...
budynki gospodarcze
i pałac
Z przodu pozabijany, od tyłu jednak znajduje się wejście przez jakąś przybudówkę i dziurę w ścianie do pałacu. Ogólnie jakoś dość ponuro i przygnębiająco w nim, może też przez tą pogodę, schody na piętro dziwnie pochylone na jedną stronę, po obejściu parteru zapodaję więc odwrót jako że czas też mnie goni a do domu daleko
Nie dane mi więc było zobaczyć tego strasznego łososiowego sufitu ze snów Buby, może i dobrze? Rzucam okiem jeszcze na ciekawy budynek przyfolwarczny z elewacją z kamienia, niestety w środku wszystko już zawalone
Z tego miejsca do Skokowej mam 11km i jakąś odzinę do pociągu nim zapadną ciemności, teoretycznie czasu więc jeszcze sporo, Górowo już odpuszczam wiedząc że nie zdążę. Licho jednak i tak wie swoje i coraz bardziej się cieszy...
Jakimiś pobocznymi drogami gdzie mnie mapa skierowała pędzę w stronę Ligoty Strupińskiej, tyle dobrego że z górki więc jestem raz dwa.
W Ligocie za drzewami majaczy pałac, choć więc nie planowałem go odwiedzać skręcam w bok i podbiegam przez chaszcze do pałacu. Pałac ogrodzony ale w paru miejscach płot powalony można więc bez problemu przejść na teren. Do samego pałacu jednak się nie wejdzie, solidnie zabezpieczony.
I już teoretycznie tylko "prosta" na stację. Teoretycznie, bo w Strupinie trzeba odbić na drogę 342 na Wrocław, ja jednak odbijam 339 na Żmigród... wszystko przez rozładowany smartfon. Ma tę wkurzającą przypadłość, że wyłącza się gdy spada bateria poniżej iluś tm procent. Zamiast poczekać i włączyć, pojechałem na czuja, licho triumfowało, dało mi nawet niezły zjazd z górki
W następnej wiosce która nie okazała się Skokową zorientowałem się, że coś jest nie tak, ale było już za późno. Do tego czekal mnie teraz powrót pod górę. Licho już wygrało. Na stację dojechałem 4 min po pociągu, na kolejny poczekałem 2h. W samej bluzie
cdn.
