Gdzie pamięć o historycznych związkach z Polską?

[Lech]

Całą sobotę i niedzielę przesiedziałeś Lesiu przed komputerem, zmieniając co chwilę swoją odpowiedź (zdaje się, że tę najbardziej wulgarną wersję moderator usunął).

Znowu kombinujesz jak typowy troll aby mnie tylko wkurzyć. Owszem, zmieniłem swój wpis dodając tylko screen skrzynki e-mailowej ale pozostała treść się nie zmieniła i nadal poza kłamliwymi insynuacjami nie potrafisz napisać czegoś sensownego na temat niejasności w zagospodarowaniu turystycznym Ciszycy i jej otoczenia. Całą niedzielę np. byłem na wycieczce krajoznawczej, a tu jako dowód masz zdjęcia z datą i godziną ich zrobienia > https://plus.google.com/photos/11686997 ... 9921126550

OK, wysłałeś trzy maile (do Urzędu Miejskiego w Kowarach na adres bok@kowary.pl, do kowarskiego Centrum Informacji Turystycznej na adres turystyka@kowary.pl i do burmistrza Kowar) w czerwcu 2013 r.

Zatem wypada teraz abyś wycofał swoje klamliwe insynuacje wyrażone w zdaniach: "A moje wielokrotne sugestie, żebyś skontaktował się z faktycznymi zarządcami tego terenu, puściłeś mimo uszu (...) Daty wysłania maili są mi potrzebne, żeby się zorientować, czy napisałeś je, zanim narobiłeś szumu na forach internetowych, czy też najpierw narobiłeś szumu w internecie, a potem dopiero skontaktowałeś się z odpowiednimi instytucjami - na odczepnego, żeby nikt nie zarzucił, że tego nie zrobiłeś."

Po co w takim razie to atakowanie pana Korzenia i całej Fundacji Doliny Pałaców i Ogrodów na forach, skoro od samego początku wiedziałeś, kto jest zarządcą tego terenu?

Bo kiedy nie odpowiedziano mi na żaden z tych maili, zadzwoniłem do Urzędu Miejskiego w Kowarach gdzie telefonicznie doradzono mi, że mam się zwrócić do tej Fundacji, co też niezwłocznie uczyniłem wysyłając tam maila. Dopiero po pewnym czasie widząc, że nikt tą sprawą nie zamierza się poważnie zająć zacząłem krytykować sytuację z Ciszycą na forach. Jakoś do zasadniczego tematu wątku czyli do cytowanej wypowiedzi Zbigniewa Leszka z Jeleniej Góry nie potrafisz się odnieść. I zamiast pienić się i ryć jak świnia w moich postach, szukając przyslowiowej dziury w całym, powinieneś udać się do odpowiedniego lekarza zajmującego się pacjentami cierpiącymi na obsesję i chorobliwą podejrzliwość.

[Leuthen]

Mam prośbę do obu dyskutantów - czy moglibyście przenieść dalszą wymianę swoich myśli w rzeczonym temacie na PW? Nie interesuje mnie za bardzo kto wg kogo jakim jest i jakie ma problemy... Z góry dziękuję.

[Lech]

@Leuthen - Cóż, wypada tylko ubolewać, że przez chorobliwą podejrzliwość jednego nawiedzonego anonima cały ten wątek został mocno zaśmiecony. Bo on akurat uważa, że najpierw trzeba skontaktować się organizacją zainteresowaną zagospodarowaniem turystycznym danego terenu, a dopiero potem można sytuację na tym terenie krytykować na forach dyskusyjnych. A kiedy zaproponowałem mu, aby ujawnił swoje personalia i podał e-mail, żeby wysłać do niego korespondencję z tych kontaktów z najdrobniejszymi szczegółami to oczywiście stchórzył i nadal trolluje.

Dlatego mam gorącą prośbę, abyś pomyślał o sytuacji w Ciszycy, bo to jest tematem wątku i ewentualnie napisał czy uważasz, że tak być powinno, że żadna z lokalnych organizacji, które deklarują opiekę nad tym miejscem nie robi nic aby to zmienić. No bo przecież napis, że obiekt leży na północny zachód od przedmieść Kowar, że park pałacowy przylega do pól i opiera się o podnóże wzgórza Radziwiłłówka itp. jest dobry dla kogoś, kto nie wie jak tam trafić, a nie dla turysty, który już tam dotarł i stoi obok pałacu pod tablicą z takim kuriozalnym opisem obiektu. Przecież wbrew temu, co na Facebooku napisał dyrektor Fundacji, DPiOKJ, nie ma prawnych przeszkód, aby ta Fundacja postawiła tam drugą tablicę z opisem historii obiektu, w tym o jego dawnych właścicielach itd. Wszak są miejsca, i to całkiem blisko, gdzie obok siebie stoi kilka tablic informacyjnych.

[Lech]

I jeszcze jedna niespodzianka dla miłośników historii, dotycząca biografii ludzi związanych z Sudetami i Wielkopolską ze strony internetowej VII Liceum Ogólnokształcacego i Gimnazjum Dwujęzycznego w Poznaniu.

Fundatorka Szkoły Księżna Ludwika Radziwiłłowa

Urodziła się 24 maja 1770 r. w Berlinie. Matką jej była Luiza, księżniczka wirtemberska, żona Ferdynanda Hohenzollerna, brata króla pruskiego Fryderyka II. Ludwika była wychowywana na dworze królewskim. Tutaj też zetknęła się z rodzinami polskimi, najpierw Czartoryskim,i później Radziwiłłami. W wieku 26 lat poznaje o pięć lat młodszego księcia Antoniego Radziwiłła, który wytwornością, talentami i dobrocią serca zdobył jej uczucie. Po różnych przetargach zezwolono na małżeństwo z miłości. Ślub odbył się 17 marca 1796 r.

Podczas wojny francusko-pruskiej w 1806/7 r., w okresie największych klęsk Prus jest przeciwna jakimkolwiek kompromisom z Napoleonem. Wraz z mężem towarzyszy w ucieczce rodziny królewskiej do Królewca, a później do Kłajpedy. Do Berlina powraca w grudniu 1809 r.

Książę Antoni, związany z rodziną żony, przez cały czas jest zwolennikiem odbudowy Polski w oparciu o Prusy. Później, kiedy te plany kończą się niepowodzeniem, na Kongresie Wiedeńskim popiera dążenia księcia Adama Czartoryskiego, a więc orientację rosyjską. Postanowieniem Kongresu Wiedeńskiego z 1815 r. ziemie Księstwa Warszawskiego, które znalazły się pod panowaniem pruskim, tworzą Wielkie Księstwo Poznańskie. Książę Antoni Radziwiłł zostaje jego namiestnikiem.

Fakt ten zaważył na życiu księżnej Ludwiki. Odtąd przez 15 lat jej życie rodzinne związane jest z Poznaniem.

Stanowisko namiestnika miało charakter raczej reprezentacyjny, a działalność jego zamykała się głównie w sferze zajęć kulturalnych i artystycznych. Salon Radziwiłłów w Poznaniu stał się ośrodkiem życia towarzyskiego wśród miejscowej arystokracji, w którym rodziny polskie były faworyzowane przez księżną Ludwikę, czym wywoływała niechęć ze strony dygnitarzy pruskich. Również przychylnie odnosiła się do duchowieństwa polskiego, mimo iż sama była protestantką. Staraniom namiestnika i jego żony duchowieństwo zawdzięcza, że rząd realizował bardzo powoli i z rezerwą sekularyzację zakonów. Majątek sekularyzowanych zakonów księżna Ludwika starała się ratować dla celów humanitarnych.

W klasztorze Benedyktynek urządziła pierwszą kuchnię dla ubogich. Sprowadziła do Poznania Siostry Miłosierdzia, które prowadziły szpital. W 1829 r. funduje wyższą szkołę dla dziewcząt w Poznaniu. Wybuch Powstania Listopadowego spowodował odwołanie księcia Antoniego ze stanowiska namiestnika.

W ostatnich latach życia księżna boryka się z tragediami rodzinnymi. W 1827 r. umiera na płuca syn Ferdynand, w tym samym roku umiera synowa Helena, żona najstarszego syna Wilhelma i dwuletnia wnuczka. W 1831 r. umiera syn Władysław, a w 1833 r. jej mąż, książę Antoni. W końcu w 1834 r. odchodzi ukochana córka Eliza.

Księżna Ludwika umiera 7 grudnia 1836 r.

> http://new.dabrowka.poznan.pl:9080/inde ... ron-szkoly

[wirek]

A tam nie ma nic o Sudetach Chyba że z Poznania widać Śnieżkę

[Lech]

A tam nie ma nic o Sudetach

Nic nie zrozumiałeś. To jest skrócona informacja o księżnej Ludwice Radziwiłłowej jako osobie życzliwej i dobroczynnej, a ona jak i jej mąż i dzieci miały ścisły związek z Sudetami, konkretnie ze swoją rezydencją w Ciszycy (Ruhberg) koło Kowar. Jednak nie dziwię się, że możesz o tym nie wiedzieć, bo obok palacu w Ciszycy na tablicy informacyjnej dla turystów nie ma o Radziwiłłach najmniejszej wzmianki.

[Lech]

> http://www.na-szlaku.net/files/Na%20Szl ... 8-2015.pdf

[Leuthen]

A propos Ciszycy
http://forum.sudety.it/viewtopic.php?p= ... ght=#56337

[Lech]

W Ciszycy bez zmian. Byłem tam dzisiaj z grupą członków Klubu Sudeckiego z Poznania.

[Lech]

Właśnie doszły mnie słuchy, że sytuacja z dziwną tablicą w Ciszycy, którą opisałem w "Na Szlaku" w 2015 roku, nadal się nie zmienia. Widać nikomu z lokalnych włodarzy ani organizacji miejscowych regionalistów nie zależy na tym, aby informować o tym miejscu jako dawnej rezydencji magnackiej historycznie związanej z Polską i polskimi rodami arystokratycznymi. Zamiast tego propagują pobliską byłą rezydencję hrabiów von Reden w Bukowcu, organizując imprezy pod hasłami jak np. "W gościnie u hrabiny von Reden. Jesień ze sztuką w Bukowcu" itp.

[Krzysztof63]

No cóż, hrabina von Reden, nie mówiąc o jej mężu, jest znacznie bardziej zasłużona dla regionu, niż rodziny Radziwiłłów i Czartoryskich.

[Lech]

No cóż, hrabina von Reden, nie mówiąc o jej mężu, jest znacznie bardziej zasłużona dla regionu, niż rodziny Radziwiłłów i Czartoryskich.

Owszem, ale tylko wg wizji propagatorów tej postaci historycznej. Oczywiście owych propagatorów mało obchodzi, że to właśnie z inspiracji Antoniego Radziwiłła w Poznaniu wydano w drukarni Deckera pierwszy w historii przewodnik górski w języku polskim, w którym zwrócono szczególną uwagę na rezydencję Radziwiłłów, a o rodzie von Reden nie ma tam ani słowa. Oto ten fragment: "Chcąc ze Szmideberga udać się w podróż na góry, można z dwóch ścieżków iedną obrać; iedna prowadźi do przyiemney, o 3/4 mile od miasta odległey wioski Buszvorwerk ku Szteinseifen: druga idźie wzdłuż miasta, koło plantacyów, gdzie Jey Królewiczowska Imci Xiężna pruska Louiza, godna małżónka J.O.Xięcia Radziwiłła latową porą przebywa ..." Oczywiście w tamtych czasach i w tamtych warunkach wydanie takiego przewodnika, zachęcającego Polaków do zwiedzania regionu, to wg owych propagatorów Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej żadna zasługa i nie warto nazwiska tego rodu w ogóle wymieniać. Mało ich też interesuje fakt, że Antoni Radziwiłł był mecenasem sztuki i kompozytorem (m.in. jako pierwszy skomponował muzykę do Fausta Goethego), że bardzo pozytywnie oceniał muzykę Radziwiłła sam Fyderyk Chopin - światowej sławy muzyk. Ale oczywiście jak chodzi o historyczne postaci związane ze sztuką pod Karkonoszami, to owi propagatorzy mówią o hrabinie von Reden oraz o postaciach związanych ze sztuką głównie narodowości niemieckiej, a na temat Radziwiłła i jego rezydencji w Ciszycy nabierają wody w usta. Mało ich też obchodzi, że w Ciszycy i jej okolicach rozegrał się opisany w literaturze, m.in. powieści Oswalda Baera "Der Engel von Ruhberg" ("Anioł z Ciszycy") romans Elizy Radziwiłłówny z księciem Wilhelmem, późniejszym królem Prus i cesarzem Niemiec... A poza tym o historii należy mówić i pisać niezależnie czy ktoś zapisał się jako postać zasłużona czy nawet jeśli zapisał się w sensie negatywnym. I nic z tego, że jak chodzi o Antoniego Radziwiłła i jego rodzinę bez wątpienia zapisali się w historii tego regionu bardzo pozytywnie, bo i tak miejscowi włodarze i regionaliści - jak widać - z uporem godnym pożałowania ignorują to.

[Krzysztof63]

Antoni Radziwiłł w historii regionu nie zapisał się niczym (nawet nie wiadomo, w którym roku kupił Ciszycę), natomiast jego córka zapisała się się tym, że zakochała się nieszczęśliwie, i zaraz potem umarła na gruźlicę. Hrabina von Reden ma nieco większy wkład - choćby sprowadziła do Karpacza kościół Wang, a do Mysłakowic imigrantów z Tyrolu, czego efektem jest specyficzna architektura tej wsi.

Porównywać osiągnieć hrabiego Redena i księcia Antoniego Radziwiłła w ogóle nie będę, bo nie chce mi się przepisywać książki. Każdy może sobie znaleźć w necie.

[Lech]

Antoni Radziwiłł w historii regionu nie zapisał się niczym.

Widać, że nawet nie raczyłeś przeczytać mojego wpisu, w którym ukazałem tylko nieliczne, z wielu faktów dotyczących Antoniego Radziwiłła i jego rodziny w kontekście regionu karkonoskiego, w tym cytat z zapisanym jego nazwiskiem i zwróceniem uwagi na jego rezydencję w pierwszymi w historii wydanym w Poznaniu w języku polskim przewodniku po Karkonoszach. Skoro uważasz, że to nic, to tym samym dołączasz do grupy ignorantów traktujących historię regionu wybiórczo, darzących jakimś szczególnym uwielbieniem ród hrabiów von Reden i lekceważących sporo innych ważnych faktów historycznym związanych z regionem karkonoskim, szeroko opisanych w literaturze zarówno naukowej jak i beletrystycznej. Zresztą po zaprezentowanych przykładowo plakatach imprez w Bukowcu nie trudno się domyślić, o co w tym wszystkim naprawdę chodzi.

[Dolnoślązak]

darzących jakimś szczególnym uwielbieniem ród hrabiów von Reden

Krzysztof, przyznaj się, portret hrabiego von Reden wisi u ciebie na honorowym miejscu w salonie