Na stacji w Kędzierzynie po 13 latach znowu odżył tor "strzelecki" przy peronie 1, na którym Dolkom pozostawia maszyny i wagony techniczne. Widoczne platformy to fragment pociągu do bezprzęsłowej metody zrywkowo- układkowej torów. Na pracę całego pociągu niestety już się nie załapałem, ale na osłodę, pozostały te cztery wagony.
Prace remontowe dotyczą toru nr 1, i zaczynają się tuż za stacją. W ramach remontu wymieniono nawierzchnię S49 na UIC60, z zastosowaniem materiałów staroużytecznych (szyny z 1985 r), w tym, częsciowo, podkładów ze sprężystym przytwierdzeniem szyn. Tuż za, widocznym na zdjęciu, rozjazdem następuje tzw. szyna przejściowa S49/UIC60.
Oprócz samego toru, rewitalizacji poddano także obiekty inżynieryjne. Tutaj estakada na wysokości Żabieńca, nad torami w stronę Koźla Portu i podg. Kłodnica.
Jak widać, wymieniono izolację bitumiczną wiaduktu.
Wjazd do Koźla Portu (nie wiem, czy jeszcze stacji, czy zdegradowanego już do roli posterunku odgałęźnego).
Przejazd linią towarową KKD- KKP jest , jak widać jest niemożliwy, linia i posterunek Koźle Port KKP są nieczynne. Ale robi się!
Pozostałości stacji towarowej Koźle Port KKP. Oglądajcie dobrze te zdjęcia, bo za kilka lat, w tym miejscu będzie osiedle domków jednorodzinnych, Biedronka, Lidl, i Bóg wie, co jeszcze.
Ekipa Dolkomu właśnie powraca ze składem szutrówek, z których wysypywała tłuczeń do budowy toru.
Linii dalej towarzyszą pozostałości po zlikwidowanej stacji Koźle Port. Ostały się posterunku ruchu KKP2 i KKP3.
Na jednym z nich można dojrzeć napis promujący idee budowy socjalizmu.
Do KKP2 można (jeszcze) wejść, i zobaczyć marmurową tablicę rozdzielczą.
Z nastawni roztacza się widok na okolicę.
W tym miejscu znajdował się służbowy przystanek osobowy, na którym wysiadali kolejarze pracujący na tętniącej dawniej życiem stacji towarowej Koźle Port.
Kędzierzyn- Koźle Przystanek. Widoczne po prawej przyczółki trzeciego wiaduktu, to pozostałości po bocznicy do dawnej Fabryki Papieru i Celulozy Feldmuhle AG (do 1945r, a potem Hurtowni Towarów Importowanych).
Wiadukt nad zabytkowym Kanałem Kłodnickim, który drzewiej umożliwiał bezpośrednią żeglugę z sztolni w Zabrzu do Odry.
Szkoda, że nie udało się ująć jadącego wcześniej pociągu roboczego z szutrówkami po falujących szynach, musiało to zaiście ciekawie wyglądać.
Z toru można dostrzec równie zabytkową, niezamieszkałą i niszczejącą obecnie, willę Dyrektora Przedsiębiorstwa Feldmuhle, Dr. Hansa Gottsteina.
Wiadukt nad ulicą Pocztową. W tle plac po Fabryce Papieru i Celulozy Feldmuhle AG, rozebranej po 2000 r. Szkoda, że obiektów nie otoczono taką estymą, jaką się cieszą zabytki techniki w woj. śląskim.
Miłym natomiast zaskoczeniem jest, że wyremontowano również przepust- tunel po kolejce wąskotorowej, która łączyła dwie części zakładów papierniczych (Feldmuhle - część stanowiąca Fabrykę Spirytusu z dzisiejszą Kofamą).
Wiadukt nad Odrą. Ciekawostką jest, że obecny wiadukt powstał ok. 1922 r, wcześniejszy został wysadzony przez powstańców podczas III Powstania Śląskiego.
W tym miejscu kończyła się na tzw. placu drewna, wspomniana wcześniej, bocznica do Fabryki Papieru i Celulozy. Pozwoliłem sobie na reprodukcję zdjęcia z publikacji Dr. Herberta Probe "Chronik der Papier- und Zellstoffwerke Feldmuchle AG in Cosel- Oderhafen O/S - Kronika Zakładów Papieru i Celulozy w Koźlu Port O/S 1892-1920 Wetzlar 2005"
Robi się!
Zastosowano drewniane poszycie powierzchni wiaduktu, zapewne obawiano się, że stosowane powszechnie poszycie z płyt stalowych lub krat Wema, szybko znalazłoby się w pobliskim skupie złomu.
Podbijarka torowa PT-08 austriackiej firmy Plasser & Theurer w akcji.
Zadaniem podbijarki jest zagęszczenie tłucznia pod podkładami, i uzyskanie odpowiedniej geometrii toru.
Widoczne lemiesze pogrążają się w tłuczeń i w wyniku wibracyjnych ruchów dokonują zagęszczenia materiału skalnego.
Za podbijarką podążą profilarka.
Która dokonuje zewnętrznego profilowania tłucznia.
Nad całością prac czuwają geodeci kolejowi.
To jest najbardziej uniwersalna maszyna torowa. Można nią wykonać większość robót torowych, a w razie potrzeby, nawet zjechać z toru, i pojechać ulicą na zakupy do sklepu
Taka ciekawostka. Semafor, wbrew pozorom, nie dotyczy toru szlakowego , obecnie remontowanego, tylko jest semaforem końcowym dla zarośniętego toru dodatkowego po lewej stronie. Jest to wynik przeprowadzonego przed kilkoma laty uproszczenia układu torowego stacji Kędzierzyn Koźle Zachodnie KKZ, który obejmował likwidację wschodniej głowicy zwrotnicowej i okręgu nastawczego KKZ1.
Dawna nastawnia bocznicowa Centrozłomu.
Kędzierzyn Koźle Zachodnie. Magazyn towarowy i rampa. Ostatni pociąg wjechał tu przed ok. 10-ma laty, były to platformy z blachami z Czech dla stoczni Damen Shipyards.
Stacja w Koźlu doczekała się liftingu graficznego i nowego oświetlenia.
Przyjechał szynobus z Nysy.
Stacja Kędzierzyn Koźle Zachodnie - posterunek KKZ. Posterunek po zamknięciu, uszkodzonego w wyniku powodzi w 1997 r, toru nr 1 do Twardawy, co kilka lat przechodził ewaluację układu torowego i urządzeń srk. Obecny układ dąży do odtworzenia wjazdu na tor nr 1 z obydwóch stron stacji, co przywróciło by dwutorowy charakter linii z pozostawieniem jednotorowego krótkiego odcinka na wiadukcie za stacją.
Napędy mechaniczne zwrotnic zostały zastąpione elektrycznymi.
A mechaniczne dźwignie nastawcze odeszły do śmietnika historii.
Wiadukty za stacją, w kierunku Twardawy (Nysy). Wiadukty po powodzi w 1997 r też mają ciekawą historię. W tym czasie nie było jeszcze wiaduktu żelbetowego. Widoczny most kratownicowy był przesunięty w prawo i znajdował się w ciągu dwutorowej linii do Nysy. Dawniej jeszcze, po lewej stronie przyczółków znajdował się trzeci most kratownicowy, na linii do Baborowa. W wyniku uszkodzeń popowodziowych zamknięto tor nr 1 do Twardawy i tor (jak i cały szlak) do Polskiej Cerekwi, w kierunku do Baborowa. Następnie podjęto decyzję o budowie przeprawy żelbetowej w ciągu toru nr 1, i przęsło dwutorowego mostu kratownicowego przesunięto na przyczółkach w lewo, tak, że znalazł się w ciągu toru nr 2. Po zakończeniu budowy przeprawy żelbetowej, przebudowano układ torowy kierując na nowy most żelbetowy, a stary kratownicowy został wyłączony z użytkowania (jak widać na zdjęciu).
Za wiaduktem, w wyniku aktualnie prowadzonych prac, został zabudowany nowy rozjazd, na którym nastąpi rozgałęzienie na dwa tory w kierunku Twardawy: obecnie czynny nr 2, i nieczynny po powodzi nr 1.
W tym miejscu czeka zatem jeszcze jedna zmiana układu torowego.
Wg materiałów PLK, od sierpnia 2014 r ma nastąpić odbudowa toru nr 1 do Twardawy.
Na koniec rzut okiem na zamkniętą i zlikwidowaną linię do Polskiej Cerekwi.
A na koniec autoportret mojej skromnej osoby
Ciekaw jestem co tliło się w głowie robotników gdy obserwowali nieznajomego gościa w kamizelce, który krząta się z poważną miną i co rusz wykonuje foty 
